-
1 uprzedzić
глаг.• предвосхитить• предупредить• упредить* * *uprzedz|ić\uprzedzićę, \uprzedzićony сов. 1. предупредить;\uprzedzić kogoś о czymś предупредить кого-л. о чём-л.; \uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) предупредить чью-л. просьбу (чьё-л. желание); 2. kogo do kogo-czego восстановить, (враждебно) настроить кого против кого-чего; 3. опередить+2. zniechęcić, zrazić 3. ubiec
* * *uprzedzę, uprzedzony сов.1) предупреди́тьuprzedzić kogoś o czymś — предупреди́ть кого́-л. о чём-л.
uprzedzić czyjąś prośbę (czyjeś życzenie) — предупреди́ть чью́-л. про́сьбу (чьё-л. жела́ние)
3) опереди́тьSyn: -
2 uprzedzać
I. vt1) ( wyprzedzać)\uprzedzać kogoś w czymś/z czymś jdm in etw +dat mit etw zuvorkommen\uprzedzać czyjąś prośbę/zamiar jds Bitte/Absicht zuvorkommen\uprzedzać fakty den Dingen vorgreifen2) ( informować)\uprzedzać kogoś o czymś jdn über etw +akk informieren3) ( ostrzegać)\uprzedzać kogoś o czymś jdn vor etw warnen\uprzedzać się do kogoś/czegoś gegen jdn/etw voreingenommen sein